الا ای برف! چه می باری برین دنیای نا پاکی؟

براین دنیا که هرجایش ردپایی از خبیثی هاست!

مبار ای برف!

توروح اسمان همراه خود داری

توپیوندی میان عشق پروازی

تو را حیف است باریدنبر ایوان سیاهی ها

تو که فصل سپیدی را سر اغازی

مبار ای برف!

تو اگر باز کنی پنجره ای سوی دلت

می توان گفت که من چلچله یباغ توم

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف

سخت محتاج به گرمای توم